Mexico.. ene zangeres zonder naam zong er lange tijd geleden een liedje over. Tegenwoordig is het land decor voor vele Netflix series, zendt CNN geregeld negatieve berichten uit en staat er een of andere muur. Mexico.. het leek nogal spannend, als vrouw, alleen. Gelukkig is Mexico groot en kun je de grens met Amerika en sommige deelstaten heel gemakkelijk vermijden. Veel spannender dan in je Feyenoordshirt door Amsterdam lopen, is reizen door Mexico dan ineens niet meer. Ik besloot voor “safe” te gaan en het schiereiland Yucatan te bezoeken. Harstikke leuk! Tenminste..
Mexicaanse buikgriep
Dat Feyenoordshirt kun je best thuislaten. Neem in plaats daarvan ORS-zakjes, bouillon en diarreeremmers mee! Reizigersdiarree, zo noemen ze dat, wordt veroorzaakt door een bacterie. Eentje waarvan je lichaam denkt: ‘jou moet ik niet’. Je loopt het op via besmet voedsel of water. De kans om het te krijgen is altijd aanwezig, maar Mexico staat zeg maar in de top 10. Ik heb in mijn leven op plekken gegeten waar Rob Geus niet vrolijk van wordt, maar dit keer had ik pech! Helaas, echt genieten van de Mexicaanse keuken zat er niet in. Heb ik dan helemaal geen taco’s gegeten? Natuurlijk wel, maar één in plaats van drie. ‘Necesito tomar tranquilo con la comida mi amigo’. Wat je kunt doen? Eigenlijk niks, maar uitkijken met rauwkost, voorgesneden fruit en ijsklontjes is aan te raden. Verder is het warm en verlies je een hoop vocht dus zout en limoentjes zijn geen overbodige luxe. Ik zou de tequila vervangen voor drinkwater. Just saying.
Skip Tulum
Behalve als je een dikke portemonnee hebt en het liefst in luxe resorts aan het strand ligt te bruinbakken. Niks mis mee, maar daarvoor kun je ook dichterbij huis blijven, toch? Tulum heeft helemaal niks met de Mexicaanse cultuur te maken of naja, weinig meer. Het is een fantastisch voorbeeld van hoe het doorgeslagen toerisme en het kijk-mij-is-influencer-zijn-syndroom de charme van een plaats verpest. In Tulum Pueblo vind je dan misschien nog iets van wat op Mexico lijkt, maar besef dat je overal de hoofdprijs voor betaald. Doodzonde, want de omgeving is super mooi! Toch is mijn advies om Tulum over te slaan en door te reizen naar bijvoorbeeld Bacalar of Isla Holbox. Ja, ook hier vind je een heleboel toeristen, maar het is er minder veramerikaanst. Hier voelde het voor mij meer relaxed ofzo. Plus je hoeft niet OVERAL voor te betalen. Bacalar ligt aan Laguna de los seite colores en beleef je het best met een zeilboot. Daarnaast kun je een dag in het water dobberen bij Las Cocalitos of Los Rapidos, als je dat leuk vindt. Ik nam er ook een salsales. Note: natuurlijk kost dat je een paar pesos. Het is geen Cuba he?!
Isla Holbox heeft net als Tulum mooie stranden. Het verschil is dat je deze ook gratis kunt bewonderen. Punta Coco is bijvoorbeeld nog relatief rustig. Naast dat je voor een paar tientjes de hele dag bij een strandtent in een hangmat kunt chillen, kun je ook gewoon je handdoekje onder een palmboom uitstrekken. Het eiland is eigenlijk een grote zandbak. Er rijden dan ook geen auto’s, maar golfcarts. Je kunt er eentje huren als je dat wilt. Op Isla Holbox vind je verder, net als in Tulum Pueblo, veel streetart. Met een beetje geluk kun je in het maanlicht de plankton zien oplichten. Daarnaast schijnen flamingo’s te zonnebaden in de buurt van Playa Mosquito en kun je zwemmen met walvishaaien. Wat ik er gedaan heb? Todo nada! Het was heerlijk. Tip: ga ’s avonds naar Hot Corner. Hier vind je namelijk ook veel lokale toeristen. Doe een dansje en test je Spaans. Plezier gegarandeerd.
Bezoek één (of meer) van de duizenden cenotes
Ce-watte?! Een cenote is een grot of soort zinkgat gevuld met helderblauw water. Men schat dat er in de regio Yucatan zo’n zesduizend cenotes zijn. Slechts de helft is ontdekt en kun je bezoeken. Een cenote is een heilige plek voor Maya’s. De Maya’s zien cenotes als de ingang naar de onderwereld, oftewel het dodenrijk. Destijds werden cenotes gebruikt om offers te brengen, waaronder ook mensenoffers. Fijne gedachte wel. Tegenwoordig kun je in veel cenotes zwemmen en zijn ze erg populair bij zowel toeristen als locals. Ik bezocht er in totaal acht. Sommige cenotes betreed je door letterlijk in een gat te stappen (met een trap wel). Deze ondergrondse cenotes zijn vooral bijzonder, omdat de grot vaak een opening heeft waar licht doorheen schijnt. Dit zorgt voor een mooi plaatje. Andere cenotes zijn volledig of half open. De glinstering van de zon in het water is hier even mooi. Bij diepere cenotes springen mensen van verschillende hoogtes het water in. Dat ziet er echt hartstikke leuk uit! Deze schijtluis durfde niet. Een Mexicaans jongetje van een jaar of 10 probeerde me in het Spaans aan te moedigen. Hij greep me hand en telde af: ‘uno, dos, tres..’ Bij cuatro lag hij in het water en stond ik nog verstijfd op het randje van het platform. ‘Lo siento, lo siento’, was het enige wat ik zeggen kon.
Maya ruïnes
Chitzen Itza is zo’n beetje het boegbeeld van Mexico en behoort tot de zeven wereldwonderen. Daarom staat Chitzen Itza natuurlijk op je must-see-lijstje. Ik haalde hem eraf en ging naar Mexico zonder de allergrootste bezienswaardigheid te bezoeken. Waarom? Met jou zijn er zo’n achtduizend andere bezoekers per dag. Dat terwijl er in de buurt een aantal andere ruïnes liggen, die net zo indrukwekkend zijn en misschien maar honderd mensen per dag trekken. Bovendien zijn deze minder bekende ruïnes niet volledig gerestaureerd dus authentieker. Sommige mag je zelfs beklimmen. Naar mijn mening draagt dat bij aan de beleving. Ik vond Calakmul het meest bijzonder, omdat je vanaf de top een adembenemend uitzicht hebt over de jungle. Wauw-momentje hoor! Je komt er wel iets minder gemakkelijk (want midden in de jungle), maar het is de moeite waard. Ek’Balam, in de buurt van Vallalodid, is een goed alternatief. Bij Edzna was ik de eerste twee uur slechts met een handjevol andere mensen. Dat heeft ook wel iets: bijna in je eentje rondzwerven in een eeuwenoude stad. In Uxmal mag je de ruïnes sinds kort niet meer beklimmen, maar zijn de tempels wel meer onderhouden. Hier kun je dus nog veel details zien. Eigenlijk ook best interessant. Denk je nou: ‘leuk al die Maya ruïnes, maar wie waren die Maya’s eigenlijk?’ Maya’s waren inheemse volkeren, die vooral in Centraal Amerika leefden. Maya’s geloofden in drie werelden: de bovenwereld van de goden, de midden wereld op aarde en de onderwereld van het dodenrijk. Hoe hoger de ruïne, hoe dichterbij de goden, zo was het idee. Ze waren nogal gevorderd in astronomie en wiskunde, zo schijnt. Alhoewel ze ongelijk kregen over het einde van de wereld, zijn het schrift en de bouwkunde belangrijke ontdekkingen geweest.
Pittoreske steden
Merida is de hoofdstad van de deelstaat Yucatan. Hier beleef en ervaar je het echte Mexico. Het is alles behalve toeristisch. Merida noemt zich de veiligste stad van het land. Of dat zo is, durf ik niet te zeggen, maar er hangt een hele relaxte sfeer. Merida is bovendien een goede uitvalsbasis om de omgeving te verkenning. Er is in de buurt genoeg te zien en te doen, maar een bezoek aan de lokale markt mag zeker niet ontbreken. Hier voel je het echte dagelijkse leven! Probeer ook zeker wat typisch Yucataanse gerechten en koop een souvenirtje voor thuis. Ik ging op foodtour met Alejandra van Guide Flavia en had een geweldige middag.
Kleurrijk Campeche ligt aan de Golf van Mexico. De binnenstad staat op de Werelderfgoedlijst van UNESCO. Zodra je de stadsmuren binnen stapt, word je betoverd door een sprookjesachtige vertoning. Het oude centrum is super sfeervol en de mensen zijn er zeer gemoedelijk. Het is onwijs leuk om gewoon zigzag door de straatjes te lopen en je te laten verrassen door wat de stad te bieden heeft. Klim ook zeker de stadsmuur op en bezoek het centrale plein met prachtige kerk. Hier valt ’s avonds een hoop te beleven. Verder bezocht ik Fuerte San Miguel en liep ik ’s middags over de malecon. Dit is niet de malecon zoals die in Havana, maar je kunt er wel even uitwaaien. Dat is beslist geen straf in de hitte. Helaas kwam het aan het eind van de dag met bakken naar beneden, maar ik weet zeker dat je hier een mooie zonsondergang kunt zien wanneer het weer dit toelaat.
Het meer ontdekte Valladolid is even kleurrijk als Campeche en staat op het lijstje pueblo magico van Mexico. Op een half uur rijden vind je Chitzen Itza, Ek’Balam, cenote Ik Kil (die meest gefotografeerde, weet je wel) en vele andere bezienswaardigheden. Daarmee kan Valladolid misschien wel gezien worden als het hart van Yucatan. Hoe dan ook: de stad leeft! Terecht dus dat steeds meer mensen Valladolid bezoeken. Het centrale plein behoort tot de gezelligste van Yucatan en de kathedraal tot een van de mooiste in de regio. Daarnaast is een bezoek aan de mercado ook hier zeker een aanrader. Ga vroeg voor een bijzondere ervaring. Ik werd spontaan vegetariër (oke, voor een dag). Verder is het leuk om bij het klooster San Bernardino de Siena te gaan kijken. Hier vind je de letters van de stad, zoals in elke plaats in Mexico trouwens. Maak daarom minstens één keer een foto. De straat die ernaartoe loopt, Calzada de los Frailes, heeft vele boetiekjes en restaurants. Erg leuk! Niet te missen is de cenote middenin het stadscentrum. Cenote Zaci is alleen daarom al bijzonder genoeg voor een bezoek.
Vervoer & verblijf
Rondreizen door Mexico is heel gemakkelijk. Alhoewel het huren van een auto natuurlijk de meeste vrijheid geeft, is het openbaarvervoer ook goed te doen. Met de bussen van ADO kom je vrijwel in iedere grote en/of bekende stad. De bussen zijn schoon en comfortabel. Daarnaast vertrekken ze over het algemeen op tijd en wordt (on)duidelijk aangegeven welke bus je moet hebben. Bovendien wordt voor het instappen je ticket gecontroleerd. Easy peasy. Ter plaatse neem je een collectivo om bijvoorbeeld bij een cenote of Maya tempel te komen. Deze taxibusjes zijn iets minder gemakkelijk en comfortabel, maar wel ontzettend leuk. Vaak heb je in de stad een opstappunt. Ze zetten je af waar je dat wilt, zolang het maar op de route ligt. Op de terugweg wacht je geduldig langs de rand van de weg tot er eentje voorbij rijdt. Meestal stopt de chauffeur als hij je ziet en plek heeft. Ook stoppen er voorbijgaande auto’s. Liften is namelijk erg gebruikelijk in Mexico. Liften in een vreemd land.. het is misschien iets waar je voor gewaarschuwd wordt. Ja, gebruik alsjeblieft je gezonde verstand, maar als je er een goed gevoel bij hebt: doe het! Het is de allerleukste manier om in contact te komen met locals. Wil je op een dag meerdere bezienswaardigheden bezoeken dan is het aan te raden om een privéchauffeur te huren. Dit kost tussen de 50 en 75 euro voor een dag. Of je nu in je eentje of met z’n vieren bent. Soms heeft je chauffeur ook nog een leuke toevoeging. Zo bracht mijn chauffeur me bij zijn vrienden in de buurt, die nog via een aantal Maya gebruiken leven. Super interessant!
Lang leve Airbnb! Ik vond hier hele toffe verblijven voor mijn reis. Sinds Cuba vind ik het leuk om te kiezen voor lokaal gerunde guesthouses of bij mensen thuis te logeren. Zo verbleef ik in Campeche en Merida in sfeervolle woningen van locals. Een beetje om jaloers op te worden. Ik heb overwogen om me op te geven voor het programma ‘ik vertrek’. In ieder geval heeft het me een hoop wooninspiratie geven. In Valladolid verbleef ik bij een jong gezin thuis. Je hebt misschien iets minder privacy, maar je schuift wel gezellig aan bij iemand aan de keukentafel. Dat is echt zo leuk! Eigenlijk moet je dat minstens één keer doen. Je ervaart een plek dan zo anders. Uiteindelijk is het niet dat wat je gezien hebt, wat je het meest bij blijft. Het zijn de mensen die je ontmoet en de ervaring die zij jou meegeven. Oh, wat houd ik toch van reizen..
