Maeklong & Amphawa

Bangkok heeft natuurlijk genoeg lokale markten, die de moeite waard zijn om overheen te struinen. Toch zijn de markten in Maeklong en Amphawa net even anders. De Maeklong Railway Market is misschien een beetje een tourist trap, maar een markt dwars over een spoorlijn (die nog dagelijks in gebruik is), dat is in Nederland toch ondenkbaar?! In Thailand is dit de normaalste zaak van de wereld. Bovendien was de weg ernaartoe, achteraf gezien, één van de leukste belevenissen tijdens mijn reis door dit bijzondere land. Tip: verleng de dag met een bezoek aan de iets minder toeristische floating market van Amphawa. Kosten? Slechts 5 euro en 6 jaar van je leven.

Hoe kom je er?
Volgens mijn reisgids en het internet (up-to-date zou je denken) kom je er heel gemakkelijk met een minivan vanaf Victory Monument. Ik weet niet of jullie weleens bij Victory Monument zijn geweest, maar dat is mij toch een hele opgave. Als je dacht dat er met borden zou staan aangegeven waar je zijn moest, then you better think again. Na een uur van de ene kant naar de andere kant van die enorme rotonde te zijn gestuurd, vond ik eindelijk iemand die op een handgeschreven briefje in het Engels de juiste informatie voor mij had. Wat bleek? Sinds 2 weken vertrokken de minivans naar Maeklong niet meer vanaf Victory Monument. Ik werd naar een lokale bus verwezen, die mij naar het juiste vertrekpunt bracht aan de andere kant van de stad. Als je het je afvraagt: één van de drie busstations in Bangkok. Welke is mij ook nog steeds volstrekt onduidelijk. Maar inderdaad: zo gezegd, zo gedaan! Voor zo’n 70 baht ben je binnen 90 minuten in Maeklong. Je wordt in de buurt van de markt langs de weg gedropt en in de richting van het spoor gewezen. Volg gewoon de weg.

Maeklong Railway Market
In eerste instantie geeft de markt je een kijkje in het dagelijkse leven buiten de grote stad. Je vindt er vooral verse groenten, fruit, kruiden en vis. Buiten het feit dat je over een spoorlijn loopt, lijkt het verder op een markt zoals iedere andere. Aan het eind vind je enkele kleine tentjes waar je even kunt zitten en de dorst kunt lessen. Gezellig mensen kijken of een praatje maken met een wild vreemde, die toevallig wel Engels spreekt (oké, vanwege een studie in London but still). Leuk gesprek! Tegen de tijd dat de trein verwacht wordt, wordt het langzamerhand steeds drukker. Logisch enerzijds, want jij was er tenslotte ook voor gekomen. Anderzijds verliest de markt hiermee een klein beetje zijn charme en dat is zonde. Neemt niet weg dat het best bijzonder is. Er klinkt een belletje, marktlui trekken hun parasol in en schuiven wat spullen aan de kant. Hordes toeristen trekken hun camera en poseren midden op het spoor. Het feit dat er een trein nadert, lijkt weinig te boeien. Ik heb mij tegen de muur gekluisterd. De trein passeert mij op nog geen armlengte. Mijn armpjes zijn nou niet bepaald lang so you do the math. Bizar! De trein is nog niet voorbij en hup: parasolletjes weer uit. En dat een paar keer per dag, toch apart. Loop voordat je naar Amphawa vertrekt nog even door de straatjes om het spoor.

• 

• 

• 

• 

Amphawa floating market
Op internet had ik gelezen dat je vanaf Maeklong heel makkelijk een songthaew (weet je wel die trucks, die als bussen werken) naar Amphawa kon nemen voor 8 baht. Klopt! Moet je ze alleen wel weten te vinden. Succes! Mijn advies? Vraag het gewoon iemand. Ja, taal is een dingetje, maar echt: (bijna) iedereen is bereid je te helpen. Soms willen ze je voor een leuk prijsje brengen met hun scooter of sturen ze je naar een tuk tuk. Heb geduld en wees duidelijk, maar blijf vriendelijk. Vaak begrijpen ze je gewoon niet helemaal of jij hun niet. Als je uiteindelijk het juiste vertrekpunt hebt gevonden, vallen alle aanwijzingen, die geen enkele logica leken te hebben, ineens helemaal op hun plek. Daar kan ik achteraf dan wel om lachen. Binnen 10 minuten word je bij de floating market in Amphawa afgezet. En hoe leuk?! Alhoewel seafood hier the main thing is, vind je er meer dan alleen dat. Naast eten en souvenirtjes kom je ook kunst en cultuur gerelateerde producten tegen bij de vele kraampjes langs de gracht. Hartstikke leuk! Het Chaba Café is trouwens erg gezellig. De markt heeft een fijn sfeertje. De Thai brengt er dan ook graag een bezoek. Het kan er daarom, zeker in de avond, vrij druk worden. De markt is echter alleen in het weekend geopend. Note: de bus terug naar Bangkok vertrekt niet vanaf het punt waar je was afgezet met de songthaew. Ook hier geldt: heb geduld! Vraag de weg tot je een ons weegt. Serieus. Je vindt vanzelf iemand, die je god weet waar brengt. Waar dan vervolgens een kennis je met een paar woorden Engels blijkt te kunnen vertellen, dat je aan het einde van de weg moet zijn. “Daar ergens.” Je zult waarschijnlijk denken (als je dat niet al deed): “Ok, I’m fucked.” Dat kan natuurlijk heel goed het geval zijn. Heel even dacht ik: “dat wordt een dure taxirit terug naar Bangkok.” Want, aan het einde van de weg geen minivan te bekennen. Vraag het, nog 1 keer! Waarschijnlijk moet je alleen nog rechts afslaan en een brug over. Minivan naar Bangkok gevonden! What a day..

• 

• 

• 

• 

– X –